Kurabiyelerimi hazırlamaya başlarkenki niyetim; anneme anneler gününde hediye etmekti. Ortalarına doğru kendi kendime doğum günü hediyesi hazırlıyorum gibi geldi :) Sonra çeşitleri biraz arttırıp, mini atölyemi süslemelerine karar verdim. Bir genç hanımın doğum günü kurabiyeleri de olabilir, aşk kurabiyesi de…
Yani sözün kısası; ne niyetle bakarsanız ona uygun görünür bu kurabiyeler :))
Hafta sonu ilk pasta eğitimimiz gerçekleşti. Tıpkı ilk kurabiye eğitiminden önceki gece gibi :) yine uyuyamadım heyecandan. Acaba nasıl olacak? bir aksilik olacak mı? diye panikleyip durdum :) Ama hiç de korktuğum gibi olmadı, su gibi aktı her şey ve sonuç hepimizi çok mutlu etti. Bunda; güzel yürekli, sevgi dolu, şeker öğrencilerimin payı çok büyük tabi :) Sevgili Eda ve Beliz ile harika bir gün geçirdik ve sayelerinde üzerimdeki heyecan uçup gitti. Gelsin şimdi yeni eğitimler :))
Cumartesi günümüzün birbirinden güzel karelerinden oluşturduğum albümü aşağıda slide show şeklinde ya da flickr'dan izleyebilirsiniz.
Sevgili dostumuz Selahattin Abi ile birlikte; Bayburt Nişantaşı İlköğretim Okulu öğrencileri için hazırladık bu şirin kurabiyeleri. Hem kişiye özel bir eğitim gerçekleştirdik, hem de bir sosyal sorumluluk projesi içinde yer almanın hazzını yaşadık.
Tüm kurabiyelerin üzerine çocukların ismini yazdık! Böylelikle tam anlamı ile kişiye özel kurabiyeler oldular :)
KURABİYE EĞİTİMİ 5.BÖLÜM :) Kurabiye Eğitimi fotoğrafları ile devam edelim diyorum. Bugüne kadar beş eğitim gerçekleşti ve zamanın ne kadar hızlı, haftaların su gibi aktığını bana hatırlatan bir şey daha oluştu hayatımda; Kurabiye Eğitimi…
Kurabiye Eğitimi bahane, muhabbet şahane şeklinde geçen ve eğitimden öte okuyucularım ile bir araya gelip, sohbet etme toplantılarına dönüşen günlerin, geçtiğimiz Çarşamba günkü bölümü de yine harika geçti! :) İnanılmaz güldük, eğlendik diyebilirim. Bu eğitimin öğrencileri aynı zamanda benim Twitter’da ve Facebook’ta epey bir hava atmamı sağladı :) Öğrencilerimden Arzu Hanım; taa Endonezya-Jakarta’dan geldi desem sanırım kafanızda oluşan; “neden hava attın ki?” sorusunu yanıtlanmış olur. :) Bugüne kadar gelen öğrencilerde çok yakın yerlerden gelmedi aslında, Çamlıca’da bulunan eğitim yeri için epey uzak sayılabilecek olan; Beylikdüzü, Bahçeşehir, Büyükçekmece, Kartal gibi semtlerden geldi hanımlar. Ve gelirken de sıcacık, pozitif enerjilerini getirdiler yanlarında. Böylelikle her eğitim sonunda daha mutlu, daha enerjik ve hayat dolu oluyorum. Kısaca bu eğitimler bana ilaç gibi geliyor. :)
Şimdi sizleri her zaman olduğu gibi eşimin çektiği, günün güzelliğini fazlasıyla yansıtan fotoğraf kareleri ile baş başa bırakıyorum, ister aşağıdaki slide show’dan isterseniz flickr albumunden bakabilirsiniz. Keyifli seyirler :)
